نظام نوآوری و مسئله عدالت اجتماعی مورد مطالعه: رژیم صهیونیستی

در ادبیات توسعه، رژیم اشغالگر قدس بهعنوان جامعه نوآور و کارآفرین با نظام نوآوری پویا معرفی میشود. این مقاله قصد دارد با تحلیل نظام نوآوری این رژیم، نقطه ضعف آن را در رابطه با نرخ نوآوری و برابری روشن سازد. مدل مفهومی این مقاله نگرش نظام نوآوری با رویکرد نهادی است و تنها از آمار و اطلاعات سازمانهای بینالمللی استفاده شده است. در این مطالعه نشان داده میشود در حالی که این رژیم دارای یکی از بالاترین نرخهای نوآوری و شاخص های اصلی عملکرد نظام ملی نوآوری است، اما با توجه به سیاستهای تبعیضآمیز اجتماعی و اقتصادی، ساکنین این قلمرو به طور عادلانه از مواهب رشد نوآوری برخوردار نیستند. در نتیجه، تحلیل میشود که روند نوآوری در این رژیم مرهون فاکتور اعتمادی است که سرمایه بینالمللی دانشمحور در سطح جهان نسبت به این رژیم دارد. برعکس، اعتماد عمومی بهعلت آپارتاید بین ساکنین اصلی و مهاجر و همچنین محرومیت و تبعیض اجتماعی پایین است و در نهایت اینکه افزایش نرخ نوآوری الزاماً با افزایش بهره مندی اقشار عمومی رابطه مستقیم ندارد.